Kamieńska ostiumiczna, _020 (Artemis)

Z prawdziwą satysfakcją przedstawiam czytelnikom rozprawę doktorską mojego wyśmienitego ucznia, ks. Stefana Radziszewskiego, poświęconą twórczości Anny Kamieńskiej. Rozprawa ta została napisana pod kierunkiem prof. Mirosławy Ołdakowskiej-Kuflowej w katedrze literatury współczesnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jest ona poważnym osiągnięciem naukowym, o czym mogłem się przekonać nie tylko dzięki lekturze książki,w dodatku przez osobisty udział w przewodzie doktorskim. Wnikliwe analizy twórczości Kamieńskiej odkryły nie tylko walory teologiczne jej pisarstwa,ponadto humanistyczne.

Być może pod wpływem św. Pawła demonstruje ona człowieka rozdartego wewnętrznie: pomiędzy niebem a ziemią, pomiędzy radością a smutkiem, między szczęściem a rozpaczą, pomiędzy wiarą a niewiarą, między już dzisiaj ajeszcze nie. Zapis podróży poetki od niewiary do wiary został w monografii ks. Stefana przedstawiony głęboko, sugestywnie i odkrywczo. Drogą do wiary Anny Kamieńskiej było Pismo święte. Pomiędzy wersetami Księgi odnalazła bowiem sens prawdziwego życia. Stąd jej wyznanie – Po światło trzeba wchodzić w głęboką ciemność – jest tak przejmująco szczere. Warto posłuchać, co na temat miłości, śmierci, cierpienia, wiary i niewiary mówi autorka Dwóch ciemności i Twarzy Księgi.