Przed żłóbkie agowie i pasterze w tradycji starożytnej (M)

Książka jest zbiorem tekstów poświęconych objaśnieniu tradycji bożonarodzeniowych w oparciu o pisma Ojców Kościoła. Autorzy pokazują, jak zwięzły opis z Ewangelii został w tradycji wzbogacony motywami, które znalazły swój wyraz także w naszych przedstawieniach żłóbka.

Opowiadania o dzieciństwie Jezusa zawarte są w pierwszych dwóch rozdziałach Ewangelii Mateusza i Ewangelii Łukasza. Redakcja tych tekstów nie była przedsięwzięciem nieskomplikowanym z kilku prostych przyczyn: pierwotna wspólnota wydawała się podzielać brak zainteresowania, jaki był cechą starszego głoszenia, i nie spisała ani tym bardziej nie zachowała spójnego opowiadania o życiu Jezusa przed chrztem.

Inaczej mówiąc, problem pełniejszej „biografii" Jezusa musiał pojawić się dopiero w trzeciej ćwierci I wieku, kiedy minęło ponad pięćdziesiąt lat od wydarzeń, a główni świadkowie już zmarli bądź byli w podeszłym wieku.

Rzeczywiście Łukasz przypomina w prologu swojej Ewangelii, że musiał „zbadać skrupulatnie wszystko od pierwszych chwil" (Łk 1, 3). Zdanie to nie miałoby sensu, jeśliby wtedy, gdy Ewangelista zabierał się do spisania wydarzeń, istniało już autorytatywne, spisane opowiadanie o pierwszych latach Jezusa… Pasterze, tak jak Magowie, zostają wezwani do wiary przez znak z góry i przyjmują to wezwanie.

Ostatecznie opisy dzieciństwa „stały się pomocą w formowaniu podstawowej nauki o Jezusie Chrystusie, Bogu i człowieku, zarazem nie pozostawiając wątpliwości co do tego, że Jezus od momentu poczęcia był Synem Bożym, i – poprzez żywy opis fizycznego narodzenia – eksponując Jego prawdziwe człowieczeństwo".