Haru (Lafcadio Hearn)

Jedna z japońskich opowieści opartych na miejscowej tradycji posiadającej źródło w autentycznych wydarzeniach. Jest to opowiadanie o tragicznej miłości, o kobiecie imieniem Haru, która poświęciła mężowi całe życie i całą siebie, lecz on odwdzięczył się jej zdradą. Kiedy zrozumiał czego się dopuścił, było już za późno... „Dziwiono się – pisze autor – iż nie został kapłanem – co byłoby najkorzystniejszym dowodem, że się w nim sumienie obudziło. Przesiaduje do dziś dnia wśród swych sztuk jedwabiu z Kioto i posążków bogów z Osaka – poważny i milczący. Pomocnicy handlowi mówią, że jest dobrym pryncypałem – nigdy do nikogo szorstko nie odezwie się. Niejednokrotnie pracuje długo w nocy. Mieszkanie zmienił. W atrakcyjnym domku, w którym kiedyś mieszkała Haru, mieszkają dziś obcy ludzie – a jego właściciel nigdy się w nim nie przedstawia. Może dlatego, iż obawia się zobaczyć nikły cień, układający kwiaty lub, z wdziękiem lilii, pochylający się nad złotymi rybkami w sadzawce. Ale, gdziekolwiek mieszkał, zawsze w cichych godzinach spoczynku czuł przy sobie czyjąś bezszelestną występowanie...” Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.