Ideologie w mieście (Karol Kurnicki)

Książka jest skutkiem stwierdzenia, że przestrzeń miejska to społeczny towar i jako taka jest za każdym razem ideologiczna. Pytania, jakie są w niej postawione, i wynikłe z nich rozważania odnoszą się do sposobów funkcjonowania i konsekwencji tej ideologiczności.

Ideologia, jako główne pojęcie poddane reinterpretacji w tekście, widziana jest z perspektywy jej tworzenia w społecznych praktykach, związanych z życiem rutynowym, infrastrukturą w mieście czy materialnością.

Książka jest próbą użytecznego zastosowania „zwrotu przestrzennego" w naukach społecznych, co oznacza,jest oparte na zestawieniu i równoczesności, podstawionych w zamian klasycznie linearnej argumentacji.

W nawiązaniu na ogół do Lefebvre’a, Bourdieu i Boltanskiego wypracowuje koncepcje przestrzennej ideologii czy przemocy, wskazując zarazem możliwości opartej na przestrzenności krytyki społecznej w sytuacji, gdy „wszystko jest ideologiczne".

Z przyjemnością czyta się książkę, która – eksplorując pogranicza kilku dyscyplin – nie rości sobie pretensji do interdyscyplinarności, przeciwnie – usiłuje znaleźć dla siebie miejsce na poziomie przestrzennie rozmieszczonych teorii wykorzystywanych w rozmaitym trybie, także przez inne aniżeli socjologia dyscypliny naukowe.

Książka Karola Kurnickiego jest niewątpliwie pracą inspirującą do przetestowania innych, nie mniej ważnych wniosków z badań dotyczących ideologii, ideologiczności, miejskości, miasta, uprzestrzennienia teorii, a także kilku jeszcze pojęć i zjawisk z powyższymi związanych.

Zaproponowany w niej eksperyment przybliżania jest interesującym zamierzeniem badawczym dla socjologów i filozofów, a niezwykle dla badaczy miast wychodzących od marksowskiej bazy, nadbudowy, ideologii i alienacji.

Fragment recenzji prof. Zw. Dr hab. Ewy Rewers