Opowieści o czarownicy ismie (Aneta Ciećko)

Jak wytłumaczyć dziecku znaczenie czegoś tak abstrakcyjnego, iż nie można tego ani dotknąć, ani zobaczyć, ani powąchać? Na przykład pojęcie "korzystne chęci", albo "prawidłowe rady"? Zbuduj stosownyą metaforę i ubierz ją w fascynująca historię, albo... Skorzystaj z mojego doświadczenia i przeczytaj mu - Opowieści o śladowej Czarownicy Ismie. "Opowieści o małej Czarownicy Ismie" niewątpliwie należą do bajek edukacyjnych, ponieważ za pomocą doskonale przypasowanych metafor pomagają dzieciom zrozumieć pojęcia abstrakcyjne - coś, czego nie można ani dotknąć, ani zobaczyć, ani powąchać. Na przykład: lenistwo, albo prawidłowe chęci. "Właściwie dobrana metafora jest kluczem, który otwiera drzwi do: prawej i lewej półkuli, świadomości i podświadomości. Gdy otwieramy te drzwi jednocześnie, wytwarzamy w umyśle niesamowitą przestrzeń poznawczą." niezwykle ważnym elementem jest zgodność przedstawionej metafory z prawdą psychologiczną. Dlatego Lenistwo, które nawiedza Jarzębinowy Ogród pojawia się w chwili, gdy bohaterowie zbyt mocno wydłużają swój wypoczynek. Dlatego jest misiem o wyjątkowo przyjemnej powierzchowności, którego można bez ustanku głaskać, wpatrywać się w nie i powtarzać, jakie jest ładne. Dlatego tylko ci, którzy nie są pod jego bezpośrednim wpływem widzą jakim jest podstępnym czarownikiem. Dlatego tak trudno jest się go pozbyć, ale... Jest jeden niezawodny sposób na to, by się wyniosło. Na szczęście jest to ten wariant edukacji, który bardzo podoba się dzieciom, bo jak mówi sama autorka: "Piszę wyłącznie takie bajki, jakich sama z ciekawością bym słuchała, gdy byłam dzieckiem". Dlatego dodatkowymi atutami są: wartki język narracji, atrakcyjne przygody lekko zaprawione humorem i barwni bohaterowie. ZAPROSZENIE Zapraszam serdecznie wszystkie dzieci i ich rodziców do Jarzębinowego Ogrodu. Jest właśnie wczesne lato, cały ogród skapany jest w zieleni, słychać świergot ptaków, czuć na twarzy lekki wietrzyk przynoszący aromat róż. Pośrodku ogrodu znajduje się Jarzębinowa Chatka w której mieszka nieznaczna Czarownica Isma. Wraz z Ismą Jarzębinową Chatkę zamieszkują jej zwierzaki: ryś Micuś, jaszczurka Zwałka i nietoperz Gacuś. Micuś ma duszę prawdziwego naukowca i gdy go spotkamy najprawdopodobniej będzie coś obserwował, albo spisywał. Gacuś, jak wszystkie nietoperze ma nadzwyczajny słuch, jego ulubionym zajęciem jest pisanie poematów na temat życia w Pradawnej Puszczy. Jaszczurka Zwałka jest niewiele znaczącym zwierzątkiem wielkości liścia klonowego i jest najmocniej roztropna ze wszelkich mieszkańców Jarzębinowej Chatki. Od czasu do czasu naszych przyjaciół odwiedza Granatowy Gryf zwany Gryfiusem. Gryfius jest najistotniej ciekawskim gryfem jakiego znam i jeśli przyjdzie mu do głowy, żeby coś zrobić, to zrobi natychmiast bez chwili zastanowienia. Oczywiście dzięki takiemu zachowaniu często wpada w tarapaty, ale powiedział mi na ucho,nad wyraz to lubi. Książeczka zawiera sześć niezwykłych opowieści o przygodach tej zwariowanej piątki. Dowiecie się z nich w jakich okolicznościach pojawia się Lenistwo i dlaczego jest podstępnym czarownikiem? Jak się go pozbyć? W jaki sposób działa klątwa odkładania na później? Kto jest na nią uodporniony? Gdzie mieszkają i jak wyglądają Możliwości? Kto sprzedał Gryfiusowi cały worek dobrych Rad i co można z nimi zrobić? Dlaczego dobre Chęci musiały uciekać z krainy ludzi?, a także dlaczego ciekawski Gryfius szukał swojej Intuicji, a znajduje....? Jak wyjątkowo jesteście ciekawi co? Spis bajek: znikoma Czarownica Isma i Lenistwo Klątwa odkładania na później Oko w oko z Możliwościami i co z tego wynikło Cały worek korzystnych Rad Opowieści dobrych Chęci Gryfius poszukuje swojej Intuicji i znajduje... O autorce: Aneta Ciećko urodzona w 1975 roku w Lublinie. Z wykształcenia biolog - absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Z zamiłowania tropicielka metafor, miłośniczka bajek i wszelkich innych niesamowitych opowieści. Właścicielka wyjątkowo wybujałej wyobraźni i specyficznego poczucia humoru. Znana w bardzo wąskich kręgach jako malarz abstrakcjonista. Gorąca propagatorka "niepedagogicznych" metod nauczania, jej edukacyjne motto brzmi: "Im bardziej jesteś przekonany,dobrze się bawisz, tym szybciej się uczysz." Cicha, acz nieustępliwa bojowniczka przeciwko schematom i ograniczeniom wieku dorosłego. Swoje pierwsze literackie kroki stawiała w II klasie szkoły podstawowej, kiedy to natchniona książką "O psie, który jeździł koleją", napisała opowieść "O psie Łobosiu". Podobno rękopis jest przechowywany do dnia dzisiejszego. Wtedy poczuła w sobie powołanie do pisarstwa, aczkolwiek nauczyciele nie wróżyli jej żadnej kariery w tej dziedzinie. Pomimo tego szlifowała niestrudzenie swój warsztat pisarski, aż do czasu, gdy dała sobie wmówić, że jest już dorosła i "powinna zacząć poważnie myśleć o życiu". Postanowiła wtedy zostać nauczycielką biologii. Jednakże po skończeniu studiów okazało się, iż zbyt wielu ludzi wpadło na ten sam pomysł. Z powodu wyżu demograficznego nauczycieli biologii, zaczęła pracę w biznesie. Po sześciu latach pracy w międzynarodowej korporacji stwierdziła, iż nadszedł najwyższy czas, żeby spełnić swoje największe marzenie. I tak powstały "Opowieści o śladowej Czarownicy Ismie"