Jedna z najmocniej doniosłych prac w historii filozofii europejskiej, w której Immanuel Kant bada filozoficzne podstawy ludzkiego poznania, starając się określić jego granice. Kant opisuje kategorie, przez które człowiek poznaje świat oraz zarysowuje olbrzymią sferę spraw, których człowiek swoim poznaniem objąć nie jest w stanie. Odwołuje się przy tym do moralności, która powinna towarzyszyć poznaniu.