I cóż po obronie rozumności wiary? Przecież wszyscy wiedzą, iż wiara z definicji jest irracjonalna.
Stanisław Wszołek polemizuje z tym poglądem i podejmuje próbę spojrzenia na relacje rozumu i wiary z rozmaitych filozoficznych punktów widzenia. Wbrew utrwalonemu schematowi, który przeciwstawia rozum wierze, autor przekonuje, że wiara, czymkolwiek jest, jest także użyciem rozumu, zaś rozum jest u swoich korzeni wierzący.
Stanisław Wszołek przedstawił ciekawe, innowacyjne i nieobrazoburcze dzieło, w którym zadaje niemało głębokich i ważnych dla współczesnej filozofii, kultury i humanistyki pytań oraz porusza dużo rokujących naukowo wątków. Tekst jest atrakcyjny i dowcipny. Krystaliczność przekazu jest jego silną stroną.
Tomasz Michniowski
Stanisław Wszołek jest profesorem Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Opublikował m.in. Nieusuwalność metafizyki (Biblos 1997) oraz Refleksje na rozdrożu. Dobór tekstów z pogranicza wiedzy i wiary (Biblos/OBI 2000).