Plus minus Atlantyda albo ukłony parzyste (Korporacja Ha!Art)

Wisława Szymborska i Czesław Miłosz prowadzą ukryty poetycki dialog dowodzi Joanna Salamon. W zawoalowanej formie, poprzez aluzje, mowę ezopową, różnorodne szyfry powstałe na podstawie komponentów zaczerpniętych z wierszy rozmówcy dyskutują o najszczególniejszych kwestiach, równocześnie natury ideowej, ideologicznej, jak i politycznej. Co więcej, w trwającym prawie pół wieku dialogu i w konfrontacji z literackim rzemiosłem rozmówcy Szymborska i Miłosz formują własne poetyki. Salamon brawurowo nakłada na dialog noblistów wcześniejsze ustalenia krytyczne dotyczące ukrytego nurtu w polskiej literaturze. Dowodzi, iż ich literacki i ideowy konflikt na wyższym poziomie abstrakcji jest odzwierciedleniem sporu od wieków prowadzonego poprzez geniuszy rodzimego języka i polaryzującego scenę polskiej literatury