"Jeśli można pisać wiersze o miłości, także rozstaniu należy się pieśń. Rozłączka wyciąga na światło dzienne epizody, przeczucia, zapowiedzi końca. Wprowadza osoby prywatnego dramatu, scenerię codziennego bycia-niebycia razem. Oświetla kolejność emocji i ich ciągi dalsze, bo te za każdym razem następują, nawet wtedy, gdy pakujemy manatki i wszystko wokół wydaje się bagażem do wyniesienia". Inga Iwasiów "Książka Aleksandry Wstecz to literatura podskórna. To drobne i celne ukłucia, które układają się w czytelnicze zdziwienia i radości. Lektura powoduje częste potakiwania: "no tak, no tak, ja też", bo autorka w kilka słów potrafi złapać te nasze znaczne rozpady i znikania. Ślad po lekturze jest wyraźny". Juliusz Strachota Powyższy opis pochodzi od wydawcy.