Do czytającej list (Veda)

Zbiór siedemdziesięciu siedmiu wierszy Łukasza Nicpana czyta się jak powieść, jednym tchem. Jest to poezja wyjątkowo współczesna, a zarazem przystępna, ponieważ środki artystyczne po mistrzowsku włączone są w strumień mowy potocznej.

Lekturę ułatwia na dodatek wyczuwalny rytm wierszy i gdzieniegdzie lśniące rymy. Nie są to bynajmniej wiersze sentymentalne. Przepływające poprzez pamięć wspomnienia nasycają się zachwytem i rozpaczą, nabierając duchowego sensu.

Jak chociażby ta zapamiętana podróż dziecka w zatłoczonym wagonie, ciągniętym przez sypiącymi iskrami parowóz, która stała się symbolem boskiego nieomal olśnienia, wstąpienia w krąg narodzin i śmierci.

Fascynująca lektura. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.