Książka towarzysząca wystawie „Polska” na eksport w syntetyczny sposób pokazuje dzieje miesięcznika „Polska” w kluczowym dla jego rozwoju okresie 1954–1968. Zadaniem asygnowanego na eksport pisma, wydawanego w kilkunastu wersjach językowych, było budowanie wizerunku PRL poprzez jego największe osiągnięcia w kulturze, nauce, przemyśle, lecz też odbudowie i modernizacji kraju.
Propagandowa rola publikowanych tam tworzyw nie ulega wątpliwości, jednak za sprawą pracujących dla miesięcznika wyśmienitych fotografów, jak m.in. Marek Holzman, Irena Jarosińska, Tadeusz Rolke, Tadeusz Sumiński, Jan Morek i wielu innych, „Polska” stanowi dziś nieocenione źródło dla historii powojennej fotografii prasowej.
W książce zestawiono materiały opublikowane na łamach różnych edycji miesięcznika z wyborem oryginalnych tworzyw odnalezionych w archiwach fotografów. Przedstawione w układzie tematycznym, pozwalają zobaczyć, jakim zabiegom poddawano autorskie fotografie, żeby osiągnąć zamierzone cele propagandowe, lecz i artystyczne.
Towarzyszą im eseje poświęcone historii miesięcznika i przedstawiające jego funkcjonowanie w kontekście ówczesnej sytuacji politycznej i społecznej, a dopełnieniem są przedstawienia sylwetek najważniejszych współpracujących z nim fotografów — postaci kluczowych dla historii polskiej fotografii tego okresu.