Dworzec Warszawa Główna i linia średnicowa 1921–1949

Budowa kolejowego Dworca Głównego i zelektryfikowanej linii średnicowej to największa inwestycja komunikacyjna międzywojennej Warszawy. Dzięki wprowadzeniu progresywnych, do tamtej pory niestosowanych na PKP rozwiązań inwestycja ta wpłynęła na rozwój całego polskiego kolejnictwa. Dworzec, budowany według najnowszych technologii, miał być największym i najnowocześniejszym obiektem tego typu w Polsce. Choć przed wybuchem II wojny światowej nie udało się go ukończyć i oddać do eksploatacji i zrealizować docelowej koncepcji czterotorowej linii średnicowej, produkowane prace na za każdym razem zmieniły krajobraz komunikacji w stolicy i wpłynęły na przełomowy rozwój podwarszawskich miejscowości.

Publikacja oprócz przybliżenia dziejów tej inwestycji gromadzi ponad sto archiwalnych fotografii, przedstawiających kolejne etapy budowy dworca, stacji Warszawa Główna i linii średnicowej i kilkanaście planów i rysunków, obrazujących zamierzenia projektantów i architektów. Pokazuje na dodatek ówczesną organizację ruchu pociągów i niepublikowane dotychczas, szczegółowe dzieje obiektu w czasie wojny. Opisuje także historię rozbiórki ruin dworca i ponownego uruchomienia odbudowanej ze zniszczeń wojennych warszawskiej „średnicy”.

Dziś trudno sobie wyobrazić Warszawę funkcjonującą bez linii średnicowej, natomiast wysadzony w powietrze na przełomie 1944 i 1945 roku Dworzec Główny został niemal całkowicie zapomniany. Czas więc o nim przypomnieć!

Autor: Andrzej Tajchert
Wydawca: Księży Młyn
Oprawa: twarda
Format: 205 x 290 mm
ilość stron: 116