Autobiografia traktuje o drodze życiowej i zawodowej ambitnego prawnika w okresie zmian politycznych i społecznych, jakie miały miejsce w Polsce po II wojnie światowej. Zamieszczone w autobiografii sądy i oceny posiadają charakter subiektywny.
Uniknięcie ich siłą rzeczy jest więc niemożliwe. Zamieszczone w autobiografii wzmianki i refleksje o innych osobach, z którymi los zetknął autora, świadczą o tym, iż osoby te trwale zapisały się w jego życiu zawodowym.
Pisząc o sobie, autor prezentuje nie tylko fakty i zdarzenia. Poza powłoką faktograficzną autobiografia zawiera jego emocje i uczucia. Także bowiem w sytuacji twórczości naukowej autobiografia dostarcza czytelnikowi danych o czasach, wydarzeniach i osobach - twórcach i świadkach określonych zdarzeń.
Książka jest poświęcona m.in. Uczniom autora: magistrom prawa, administracji, doktorom nauk prawnych, nauki o polityce społecznej, doktorom habilitowanym nauk prawnych i profesorom prawa. Autor wykształcił ponad pięciuset magistrów i wypromował dwudziestu doktorów.
Trzech spomiędzy nich - zatrudnionych w kierowanej przez niego poprzez ponad 25 lat Katedrze Prawa Pracy i Polityki Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego - uzyskało poziomy doktorów habilitowanych, a następnie tytuły profesorskie.
Lektura autobiografii prezentuje, iż człowiek, któremu dano szansę rozwoju, potrafi ją użyć mimo przeróżnych przeciwności losu. Andrzej Marian Świątkowski - prof. Zw. Dr hab., prawnik i socjolog, profesor Jean Monnet Chair w zakresie europejskiego prawa pracy i ubezpieczeń społecznych.
Emerytowany profesor Uniwersytet Jagiellońskiego. Od 2015 roku pracuje w Akademii Ignatianum w Krakowie. Absolwent Uniwersytetu Pensylwanii w Filadelfii, magister prawa tej uczelni (LL.M). Prowadził wykłady i seminaria oraz wygłaszał referaty naukowe w Europie, USA, Ameryce Południowej, Australii i Japonii.
Honorowy obywatel stanu Kentucky (Kentucky Colonel). Członek i pierwszy wiceprzewodniczący Europejskiego Komitetu Praw Społecznych Rady Europy w Strasburgu. Laureat nagród Prezesa Rady Ministrów, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Rektora UJ (Laur Jagielloński) za wybitne osiągnięcia naukowe.
Opublikował w kraju i za granicą ponad 750 prac naukowych na temat polskiego, europejskiego, międzynarodowego i porównawczego prawa pracy, prawa zabezpieczenia społecznego i polityki społecznej.