Telemann

Georg Philipp Telemann (1681–1767) – niemiecki kompozytor o ogromnym dorobku, jeden z pierwszych propagatorów i menedżerów muzyki, rówieśnik i dobry znajomy Bacha i Händla, wybitny kapelmistrz swych czasów, samouk.

Swoją działalność związał z dworami w Lipsku, Eisenach, Frankfurcie nad Menem, Hamburgu, Bayreuth oraz… w Żarach i Pszczynie, co pozostawiło pewien ślad w muzyce. Z sympatią odnosił się do ludzi tam spotkanych, a także ich folkloru, toteż znajdujemy w jego kompozycjach jakże atrakcyjne dla nas polonica.

Pozostawił spuściznę, której mało kto mógł dorównać – ok. 3000 (!) utworów. Pisał m.in. Opery, oratoria, msze, pasje, kantaty, instrumentalne sonaty, koncerty i suity – wszystkie wykorzystywane wówczas gatunki.

Komponował momentalnie i niebanalnie. Dziś powiedzielibyśmy, że był „wziętym" twórcą. Trudu dogłębnego przestudiowania biografii i dzieł Telemanna podjął się Karol Bula, admirator jego muzyki, o której pisze, że jest nacechowana „niezwykłą elegancją i naturalnym wdziękiem".

niewielka biografia jest zaledwie wycinkiem pokaźnych badań Autora. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.