"Będzie to opowieść o moim niewidomym mężu Marianie Hartmanie, który odznaczył się ogromną życiową odwagą, a także heroizmem dnia codziennego. Pomimo braku wzroku, który utracił we wczesnym dzieciństwie, potrafił z radością przejść poprzez życie, bez żalu i pretensji do nieprzystępnego losu.
Żył z pasją. Swoim entuzjazmem do życia potrafił zarażać otaczające go osoby. Jego motto życiowe brzmiało: "Żyć tu i dzisiaj". Wspomnienie to dedykuję nie tylko osobom niewidomym, lecz także wszystkim osobom załamanym trudnościami życiowymi.
przedstawiam je ku rozwadze zwłaszcza tych, którzy wycofują się z nieprzystępnych sytuacji, prosto rezygnują i nie potrafią walczyć o swój cel, których zniechęcają zróżnicowanego typu przeciwności losu lub choćby zwykłe życiowe problemy.
A takich osób jest wśród nas sporo. Pragnę jeszcze, by poniższe wspomnienie o moim ociemniałym mężu wpłynęło na zmianę postrzegania osób niewidomych poprzez osoby widzące. Życie mojego męża może stanowić przykład hartu ducha, jaki mają osoby niewidome.
Okazuje się, iż dzięki odwadze i konsekwencji w dążeniu do realizacji życiowych celów mogą stać się one wyjątkowymi i wartościowymi jednostkami społeczeństwa." Elżbieta Hartman, autorka