Podróż przez dźwięki. śladami stanisława moniuszki (Polskie Wydawnictwo Muzyczne)

Podróż przez dźwięki to opowieść biograficzna przedstawiająca twórczość i życie Stanisława Moniuszki w nieco inny sposób. Dla autorki historii głównymi punktami interpretacyjnymi stały się przystanki kompozytora w czasie jego podróży jednocześnie tej życiowej, jak i podróży przez dźwięki.

Miejsca, w których się zatrzymywał stanowiły dla niego inspirację do tworzenia nowych dzieł. Odwołując się do liczących stron listów, notatników kompozytora, rycin czy afiszy, autorka snuje atrakcyjne opowieści i z wirtuozerską wydajnością splata wątki artystycznej twórczości Moniuszki z jego życiem osobistym.

Podróż przez dźwięki to książka ukazująca życie i twórczość Stanisława Moniuszki w świetle nowo przestudiowanych źródeł prasowych i epistolograficznych. Stanowi przymiarkę do przyszłej sporej monografii kompozytora, której napisanie będzie realne po wykonaniu innej wielkiej pracy przygotowaniu krytycznej edycji listów do Moniuszki i przez niego pisanych.

Pracę tę podjęliśmy na zaproszenie PWM, w ramach przygotowywanego poprzez Wydawnictwo nowego zbiorowego wydania dzieł Moniuszki, wspólnie z wybitnym filologiem prof. Radosławem Okulicz-Kozarynem z Uniwersytetu im.

A. Mickiewicza w Poznaniu. Już na obecnym, wstępnym etapie badań nad moniuszkowską spuścizną epistolograficzną (potrwają one kilka lat, gdyż oprócz rzetelnego opracowania samych tekstów od strony filologicznej, trzeba stworzyć optymalnie wielkie merytoryczne komentarze do treści listów) można było podać szereg nowych danych, sprostować sporo błędów pokutujących w dotychczasowych opracowaniach, nade wszystko zaś przepracować tradycyjny portret Moniuszki, jaki przekazali dotychczasowi biografowie.

Nowo wprowadzone lub znacząco przeinterpretowane w książce wątki dotyczą m.in. Oceny wileńskiego okresu działalności Moniuszki i jego wkładu w tworzenie literacko-muzycznej szkoły litewskiej, udziału mecenasów i przyjaciół kompozytora (w tym licznego grona pań) w kreowaniu jego publicznego wizerunku, recepcji muzyki Moniuszki w kraju i za granicą, wreszcie światopoglądu kompozytora.

Bohater mojej mini-monografii jest bez wątpienia mniej jednoznaczny aniżeli ten ze starszych prac, gdyż jego postać charakteryzują w równej mierze cnoty i słabości, jedynie trafne decyzje i dramatyczne wahania.

W ten sam sposób starałam się ukazać otoczenie Moniuszki, udzielając miejsca kilku ważnym dyskusjom estetycznym i politycznym, które podzieliły uczestników polskiej kultury lat 50. I 60. XIX wieku na zwalczające się obozy, nie usprawniając nikomu podejmowania decyzji w sprawach sztuki.