Wspomnienia Władysława Grabskiego, dwukrotnego prezesa rady ministrów II Rzeczpospolitej, obejmujące okres jego premierostwa w latach 1923-25 - czas reformy walutowej i powstania Banku Polskiego. Treść jest próbą podsumowania własnych działań w perspektywie szerokiej oceny ówczesnej sytuacji geopolitycznej, a zwykle uzasadnienia potrzebnych z punktu widzenia Grabskiego zmian.
Potrzeba usprawiedliwienia wynikała z reakcji społecznych - strajki i wzrost bezrobocia sprawiły, iż reformy rządu nie były postrzegane jednoznacznie pozytywnie. Niełatwa sytuacja w województwach wschodnich i relacje z mniejszościami narodowymi, podpisanie konkordatu ze Stolicą Apostolską, kulisy polityki -- to tylko niektóre z tematów poruszanych w tekście Grabskiego, powstałym już po złożeniu jego rezygnacji ze stanowiska szefa rządu, w roku 1927.