Krzysztof wielicki piekło mnie nie chciało (Kortko Dariusz, Pietraszewski Marcin)

Dariusz Kortko i Marcin Pietraszewski, autorzy bestsellerowej biografii Jerzego Kukuczki, opowiadają historię jednego z najsłynniejszych Lodowych Wojowników, Krzysztofa Wielickiego. Reporterska opowieść o pełnym pasji życiu legendy polskiego himalaizmu.

"Mam szczęście, bo ciągle żyję." Tak mówi Krzysztof Wielicki, jeden z najwybitniejszych wspinaczy w historii himalaizmu. Jego reporterska biografia to opowieść o determinacji w dążeniu do celu, sztuce cierpienia na ośmiotysięcznikach, śmierci, związanych z nią dylematach moralnych, miłości i cenie, jaką trzeba zapłacić za sukces.

To historia jednego z ostatnich,,lodowych wojowników". Człowieka, który zdobył wszystko i znalazł powód, żeby powiedzieć sobie dość. To także opowieść o tym, jak nad wyraz zmieniło się środowisko himalaistów.

Niegdyś pełni pasji wspinacze amatorzy, a dziś dominują w nim skupieni na sobie profesjonaliści. Urodzony w 1950 roku Krzysztof Wielicki jest piątym człowiekiem na świecie, który zdobył wszystkie czternaście ośmiotysięczników, jest także członkiem prestiżowego The Explorers Club.

To legenda himalaizmu, obok Reinholda Messnera, Wojtka Kurtyki i Jerzego Kukuczki uważany za najkorzystniejszego himalaistę naszych czasów. Jako pierwszy człowiek na świecie (wraz z Leszkiem Cichym) zimą 1980 roku zdobył najwyższy szczyt Ziemi Mount Everest.

na dodatek jako pierwszy wszedł na Lhotse (samotnie i w gorsecie, który musiał nosić po uszkodzeniu kręgosłupa). Zimą wspiął się jeszcze na Kanczendzongę (w 1986 roku wraz z Jerzym Kukuczką). Samotnie w ciągu jednej doby pokonał drogę baza-szczyt-baza na Broad Peaku.

Wielicki był wielokrotnie nagradzany za swoje osiągnięcia. Jedną z ostatnich nagród było wyróżnienie księżnej Asturii w dziedzinie sportu (2018). W 2019 roku otrzymał Złoty Czekan - potocznie zwany wspinaczkowym Oscarem - za całokształt dokonań wspinaczkowych.

Autorami książki są Dariusz Kortko i Marcin Pietraszewski - duet, który na swoim koncie ma bestsellerową biografię Jerzego Kukuczki. To właśnie od premiery ich książki polski rynek wydawniczy owładnęła moda na literaturę górską!

Autorzy napisali wspólnie także biografię Mirosława Hermaszewskiego wartość nieważkości. Kulisy lotu Polaka w kosmos. Dzisiaj znowu wracają w góry. Ze wstępu: - Miałem szczęście - mówi Krzysztof Wielicki, gdy odwiedzamy go w jego domu w Rzędkowicach na Jurze.

- Lata 80. Złota era polskiego himalaizmu. To były dobre czasy. Dziwnie brzmi ta deklaracja. Lata 80. Bez wątpienia nie były korzystne. Puste półki, kolejki w sklepach po wszystko, kultura,,załatwiania".

Zniszczona gospodarka, strajki, nic nie warte pieniądze, zamknięte granice. Niepokój, co dalej. Szare ulice, bieda, brak perspektyw. Marzenia wielu, by z Polski spieprzać. Jak można zobaczyć dobro w beznadziei$1656 - Można - upiera się Wielicki.

Zaraz powie co mu chodzi, opłucze usta czerwonym winem i wypowie to słowo: historia. Każdy z nas od urodzenia pisze swoją. Najczęściej opowieść nie jest porywająca, można ją streścić w kilku zdaniach: Kanapki, szkoła, praca, telewizor, wczasy, żona, dzieci, emerytura.

Taka historia ma znaczenie tylko dla jej właściciela. Innych nie obchodzi, posiadają własne, całkiem podobne. PRL nie dawał nadziei na interesujące życie. Kazał wykonywać niepotrzebną pracę, wymagał posłuszeństwa, nie obiecywał nagrody.

Ale niektórzy potrafili znaleźć w tym szansę. - Kto teraz, w czasach korporacji, mógłby dostać kilka miesięcy urlopu, żeby spełniać swoje marzenia$1657 Wtedy było to możliwe - mówi Wielicki. Nasza nieobecność w fabryce, biurze, na uczelni nie czyniła szkody.

Czy się stoi, czy się leży, dwa tysiące się należy. Zawarliśmy z władzą rodzaj układu. Naszymi marzeniami będziemy zapisywać historię Polski. Chętnie na to przystali, wartość nie była wysoka. Dali nam paszporty, wypuszczali w świat - to było aż nadto.

Odpłacaliśmy uczciwie. Ochoczo godziliśmy się składać osobistą chwałę na ołtarzu wspólnego wysiłku. Liczyła się drużyna. Nikt nie mówił, iż Wielicki i Cichy po raz pierwszy zdobyli Everest zimą. Wszyscy powtarzali, że zrobili to Polacy.

Szczyt za szczytem, kolejne polskie sukcesy - to była nasza waluta. Przez dużo lat z zazdrością patrzyliśmy na innych. Brytyjczycy, Włosi, Niemcy, Hiszpanie, Japończycy zapisywali się w historii. My nie - więc, gdy już mogliśmy, z zapałem zaczęliśmy zapełniać ostatnie już puste kartki pod tytułem: Złota era polskiego himalaizmu.

Jestem częścią tej opowieści. A dzisiaj$1658 Robota w korporacji. Można wziąć miesiąc urlopu. Czy tyle starczy, żeby zapisać się w historii$1659 Wielu próbuje, wciąż zawzięcie zapisuje swoją historię.

Ale kto napisze taką, która naprawdę ma znaczenie$1660 Ja miałem szczęście.