Pejzaż intymny. rozmowy autobiograficzne o świecie i o sztuce (Lech Majewski)

Rozmowy autobiograficzne o świecie i o sztuce Charlotte Rampling, David Bowie, Viggo Mortensen, Dennis Hopper, Gary Oldman, Karen Black, Benicio Del Toro, George Romero, Michael York, Rutger Hauer, Josh Hartnett, John Malkovich...

to tylko niektóre z gwiazd jego filmów. Jego dzieła wyświetlane są w kinach, lecz goszczą również w najmocniej prestiżowych galeriach i muzeach świata. Żyje i pracuje w Nowym Jorku, Rio de Janeiro, Londynie, Wenecji, Los Angeles i Katowicach.

nieprzerwanie formuje. Życie poświęcił sztuce. Nie tylko kinu. Mówi, że jest najczęściej malarzem i poetą. Wystawia sztuki, opery, pisze, fotografuje. Jego światowa kariera rozpoczęła się wraz z filmem,,Rycerz", który w Polsce oceniono jako,,ambitną porażkę".

Na urządzony o dziewiątej rano pokaz w Gdyni przyszło tylko kilka osób. Wśród nich był jednak krytyk z,,Timesa". Olśnił się. Jedna recenzja pociągnęła za sobą kolejne. Przyszło zaproszenie na festiwal w Cambridge.

Z obfitej Brytanii nie wrócił już do Polski... Lech Majewski to poeta, pisarz, malarz i reżyser urodzony w Katowicach, od 1981 pracuje typowo za granicą. Początkowo studiował malarstwo w Akademii Sztuk błyskotliwych, a następnie ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWSTFTviT w Łodzi.

Jego filmy, m.in.:,,Rycerz",,,Lot Świerkowej Gęsi",,,Więzień Rio",,,Ewangelia wg Harry'ego",,,Basquiat" (scenariusz na podstawie jego książki),,,pokój saren",,,Wojaczek",,,Angelus",,,Ogród rozkoszy ziemskich",,,Szklane usta",,,Młyn" i,,Krzyż" i,,Onirica", prezentowane były na festiwalach filmowych w Cannes, Wenecji, Berlinie, Toronto, Rzymie, Nowym Jorku, Rio de Janeiro, Londynie, Barcelonie, Jerozolimie i Montrealu, zdobywając mnóstwo nagród.

wideoarty, zdjęcia i rzeźby Lecha Majewskiego pokazywało niemało muzeów i galerii świata. W 2006 roku nowojorskie Muzeum of Modern Art uhonorowało jego twórczość organizacją indywidualnej retrospektywy, a rok później instalacja Krew Poety stała się częścią 52.

Biennale w Wenecji. Kolejny proces wideoartów pt. Bruegel Suite był wystawiony w Luwrze, Tel Aviv Museum of Art., National Gallery w Londynie, Prado w Madrycie i na 54. Weneckim Biennale.