Monografia zbiorowa poświęcona Leonowi Lipskiemu, XX-wiecznemu polskiemu autorowi żydowskiemu. Autorzy omawiają powiązania twórczości Lipskiego z tekstami innych pisarzy, sytuują go w polskim i europejskim życiu literackim, analizują ukryte motywy autobiograficzne, także w korespondencji i szkicach, wskazując na wszechobecny w twórczości Lipskiego wątek traumy i zapisu traumy. Pisma.