Nie oświadczam się (Aleksandria)

„Była to cicha i święta noc w miasteczku Połaniec. Rok 1976. Ludzie wyszli z pasterki, wsiedli do autobusu i ruszyli w kierunku Zrębina. Tak się nazywa ich wieś nieopodal. Po drodze stało się nieodwracalne. Trzydziestu pasażerów patrzyło przez szyby, jak ono się dzieje. Sąsiedzi zabijali sąsiadów: młodą kobietę w ciąży, jej męża i nastoletniego brata.(…) Niebywała zmowa milczenia mieszkańców Zrębina prawie się powiodła i Łuka demonstruje nam, jak to się mogło stać. Jego książka to reporterskie studium zła: przenikliwie zdokumentowane i wyśmienicie napisane. To opowieść, która bezustannie wrze brawurowym językiem, bulgocze i kipi od imion, nazwisk, tysięcy szczegółów, wypowiedzi niekoniecznie na zasadniczy temat. To historia uniwersalna, nieśmiertelna, lecz jednak twardo osadzona w burym Peerelu. Jest więc również zapisem tamtej epoki. To reportaż totalny, jak o takich tekstach mawia Małgorzata Szejnert.” Wojciech Tochman

Czyta Grzegorz Przybył