Kiedy ani mama, ani tata nie chcą się z nią bawić, Karusia idzie nad brzeg morza i rozmawia z Piaskowym Wilkiem. On zawsze ma dla niej czas, a także ochotę na robienie interesujących rzeczy. Piaskowy Wilk ma błyszczące futerko w odcieniu piasku i był na świecie od za każdym razem.
Opowiada rzeczy zapierające dech w piersiach i tłumaczy Karusi zagadki otaczającego ją świata. Na przykład że wszechświat nie ma końca, albo iż siniaki to medale, które dostaje się za odwagę. Albo iż tata dlatego nie może przyjść się wykąpać z Karusią w morzu, bo gazeta, którą czyta, zahipnotyzowała mu oczy.
Piaskowy Wilk potrafi przekonać Karusię, iż nie musi bać się ciemności. Świat na pograniczu rzeczywistości i dziecięcej fantazji. A typowo - spojrzenie na świat oczami dziecka. Asa Lind szczególnie świadoma jest języka, smakuje go i bawi się nim podobnie jak robią to dzieci.
Pojawiające się co kilka stron rysunki Kristiny Digman w wyśmienity sposób współtworzą klimat opowieści. Książka składa się z kilkunastu autonomicznych rozdziałów i rewelacyjnie nadaje się do głośnego czytania, na przykład jako bajka na przypasowanoc.
Książka z gatunku ponadwiekowych - można czytać trzylatkowi, pięciolatkowi, a i starszy brat czy siostra z całą pewnością posłuchają z zaciekawieniem, albo poczytają sami, a ułatwią im to znaczne litery. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.