Historia powszechna wiek xix (Wydawnictwo Naukowe PWN)

wielka panorama XIX wieku na świecie!Odważne spojrzenie na długi wiek XIX z perspektywy nie tylko Europejczyków, lecz i mieszkańców innych części świata. Podręcznik omawia wielkie spektrum przemian cywilizacyjnych, procesów społecznych i wydarzeń politycznych.

uraduje on wszelkich poszukujących progresywnej syntezy dziejów tego stulecia.zastosowany poprzez autora podział na 2 części nie tylko ułatwia rozumienie poruszanych tematów,ponadto całościowe ujęcie zachodzących w ciągu dziesięcioleci zjawisk, a co za tym idzie - rozumienie ich genezy, przebiegu i skutków.W części I - CYWILIZACJA - autor uwzględnił rozmaite dziedziny życia, do tej pory marginalizowane w podręcznikach - m.in.

kulturę masową, sport, komunikację społeczną, urbanizację. Barwnie opowiedział ponadto o życiu rutynowym i rodzinnym w XIX stuleciu. Dał odpowiedzi na pytania nurtujące współcześnie żyjących - jak się wówczas podróżowało, gdzie się mieszkało, jakiej słuchano muzyki.Burzliwe dzieje polityczne zostały omówione w części II - POLITYKA.

Ujęcie chronologiczno-geograficzne pozwoliło na wychwycenie najważniejszych procesów. Poprzez żywo napisany tekst przewija się motyw rewolucji, należne miejsce zyskała kolonizacja Afryki i walka o niepodległość krajów Ameryki latynoskiej.

Na pierwszy plan wysunięte zostały kwestie, które kształtowały progresywne narody i państwa na wszelkich kontynentach - tzw. Obszerne kwestie: robotnicza, żeńska, narodowa i żydowska.prekursorska koncepcja i układ podręcznika i interesujący sposób narracji sprawiają, iż książka jest swoistym "przewodnikiem" po poszczególnych procesach dziejowych, zachodzących w XIX stuleciu.Podstawowa lektura dla studentów wydziałów humanistycznych, ambitnych licealistów i fanów "pięknego wieku XIX".

W dziejach ludzkości wiek XIX sytuuje się na zbiegu epok. Oddziela świat uchodzący za klasyczny od świata nazywanego progresywnym. W Europie rozgranicza feudalne monarchie absolutne od konstytucyjnych i republik parlamentarnych, a w Azji i Afryce epokę izolacji od ery przymusowego otwarcia na Europę.

Wprowadza do historii jako odrębne państwa Stany Zjednoczone, Kanadę, Australię, a także niepodległe kraje Ameryki latynoskiej. Świat w 1914 roku nad wyraz się różnił od tego z roku 1789. Prawie nic nie było już takie jak poprzednio.

Rozwój zjawisk, który jeszcze niedawno dokonywał się na przestrzeni wieków, dzisiaj wymagał zaledwie kilku lat. Wiek XIX przyniósł doświadczenie ciągłej zmiany, a znakiem epoki była transformacja cywilizacyjna, urbanizacja i industrializacja, postęp w zakresie wiedzy, edukacji, środków transportu, zdrowia i higieny, powstanie światowego systemu kolonialnego.

Kiedy XIX stulecie się rozpoczynało, tempo pokonywania przestrzeni zależało od konia, osła, muła, wielbłąda i człowieka, a kiedy się kończyło, przestrzeń pokonywano wielokrotnie szybciej i w liczniejszym aniżeli poprzednio towarzystwie, korzystając z kolei, zwanych żelaznymi, i parowozów, a także, choć jeszcze w skromnym zakresie, z samochodu.

W 1789 roku głównym źródłem energii była siła wody, mięśnie człowieka i zwierząt, a w 1914 roku para wodna, gaz, ropa naftowa i elektryczność.