Jerzy Grunwald debiutował na Śląsku w połowie lat 60. Występował z lokalnymi zespołami młodzieżowymi, a z jednym z nich, Monsunami wygrał w 1965 roku przegląd Młodzieżowych Zespołów Muzycznych, który się odbył w Katowicach. W 1967 roku na niedługo pojawił się w szeregach Niebiesko-Czarnych, po czym razem z Piotrem Janczerskim przeszedł do nowo powstałego zespołu No To Co. Z grupą tą występował do jesieni 1970 roku jako gitarzysta i wokalista. Następnie podjął współpracę z Katarzyną Gaertner, która zaowocowała m.in. Jego udziałem w wystawionej wówczas śpiewogrze "Janosik, czyli na szkle malowane". W 1971 roku Jerzy Grunwald utworzył własną formację En Face w składzie: Bohdan Kendelewicz grający na gitarze basowej, Kazimierz Turczyński na perkusji, a także lider Jerzy Grunwald - wokalista i gitarzysta. W 1972 roku Polskie Nagrania wydały pierwszą czwórkę zespołu, a w marcu 1973 roku grupa nagrała swój debiutancki album lansując kolejne, modne piosenki: Płynę na wyspy szczęśliwe, Popędzimy w dal saniami, Dziwna miłość niepojęta, Oddaleni lecz bliscy. W latach następnych skład En Face dość nieraz się zmieniał, a zespół dość regularnie pojawiał się na festiwalach opolskich a także niejednokrotnie koncertował poza granicami kraju, zwłaszcza w krajach bloku wschodniego. W 1975 En Face przestał istnieć, natomiast Jerzy Grunwald kontynuował karierę solową. Występy w Belgii i Francji w 1976 roku zaowocowały nagraniem singala dla wytwórni CBS. Następnie na dłużej osiadł w Szwecji gdzie wspólnie z Januszem Hryniewiczem kreujeli Guitars Brothers a następnie Grunwald and Hilton. Jerzy Grunwald jest muzykiem nadal aktywnym. W 2006 roku ukazała się nagrana w USA płyta „So Much To Say", która zdobyła sporą popularność w wielu krajach azjatyckich.