Kąty

Kąty są barwnym hymnem sławiącym dzieciństwo. Niepozbawione są jednak zadumy i refleksji nad przemijaniem. Wiodą nas poprzez dzieciństwo chłopca od jego najwcześniejszego wspomnienia do śmierci ukochanego dziadka. Śmierć tak niezwykle bliskiego mu człowieka wprawia w ruch wnętrze chłopca, które staje się odtąd piecem alchemicznej przemiany otaczającej go rzeczywistości. Czy w rodzinie możliwa jest przyjaźń$1648 Obrazy tej prozy tańczą, a ruch, zmysłowość i kolorystyka są jej nieodłącznymi atrybutami. Kąty zdążyły uzyskać szczery aplauz literackiego miesięcznika Twórczość, a także wielu czytelników manuskryptu. Liberum Verbum "Dlaczego dorośli nie prowadzą dalej swoich dziecięcych pamiętników$1649 A jeśli je zagubili, dlaczego ich nie szukają$1650 Nie chcą mieć, przez wspomnienia, spektakularnego i dorosłego dzieciństwa$1651" "Zostawiam na lustrze karminową muszlę pocałunku. Zapominam. Tłumaczę mamie, iż to dla zabawy... I dla niej. Mama się nie zastanawia, jeśli nie chodzi o mamę." Artur Dudziński: urodzony w 1967 r. W Poznaniu. Publikował w Twórczości, Przeglądzie prawosławnym, Krytyce literackiej, Czasie literatury, Wizjach i w Lost&Found Mega*Zine. Kąty są jego prozatorskim debiutem.