Polskie gwarowe nazwy dziko rosnących roślin zielnych na tle słowiańskim. Zagadnienia ogólne

Głównym celem pracy jest ukazanie pochodzenia polskich gwarowych nazw dziko rosnących roślin zielnych na tle słowiańskim. Skategoryzowany materiał gwarowy został porównany z zasobami historycznymi języka polskiego, materiałem słowiańskim, niemieckim, łacińskim, niekiedy greckim i nazwami roślin z innych języków europejskich, bo tylko przez taką konfrontację można wyrokować w sposób pewniejszy o etymologii.

Autorka w miarę możliwości ustala, w jakim stopniu nazwy gwarowe są autentyczne, czyli produkowane rzeczywiście na polskim gruncie gwarowym, a w jakim stopniu są kontynuantami dawnych polskich nazw – czy to rodzimych, czy zapożyczonych bądź skalkowanych przez język polski.

Zwraca uwagę, jak mnóstwo wśród nazw gwarowych starych kalk, które do tej pory za kalki nie były uznawane. Wyglądają one bowiem na zupełnie rodzime, a choćby na autentycznie gwarowe, tymczasem ich tradycja jest długa i bogata, mają odpowiedniki także w językach niesłowiańskich, a korzenie ich sięgają nieraz starożytności.