Wywiad z bogiem (Emma Popik)

Kim jest człowiek nazywany poprzez prosty lud bogiem? Podobno formuje jakieś istoty, nowe byty - a to wszak robota bogów. Ale czy jest ważniejszy od wpływowego dziennikarza, który ponadto posiada boską moc? Może wywyższać ludzi swoimi artykułami albo strącać ich w niebyt niesławy byle pomówieniem. Spotkaniu tej dwójki poświęcone jest tytułowe opowiadanie. Bohaterowie pozostałych, podejmując decyzje, wykonując swoją pracę, wypełniając misje albo rozkazy, mają wpływ na całe miasta, kraje, a choćby planety. Albo intymniej - odmieniają los jednego człowiek, jednej miłości... Bogowie są jak ludzie: leniwi, skorzy do wybuchów gniewu, oczekują zapłaty i sutego poczęstunku. I czynią cuda. Ludzie są jak bogowie: wszechmocni, niosą śmierć, decydują o życiu, marzeniach i wspomnieniach innych. Ale wciąż pozostają ludźmi - ułomnymi, popełniającymi błędy, a zarazem perfekcyjnymi, skłonnymi do poświęceń, kochającymi życie, łaknącymi ciepła drugiego człowieka. Bo wszystko można zapomnieć, prócz miłości i tęsknoty. Opowiadania czyta się z zapartym tchem. Z zadumą, rozbawieniem, wzruszeniem. Emma Popik jest w świetnej formie literackiej, co udowadnia kolejnym tomem opowiadań "Wywiad z bogiem".