„Monografia demonstrująca narracyjne aspekty pamięci Świadków Jehowy w widoczny sposób uzupełnia badania pamięcioznawcze, ukazując, w jaki sposób kultura i religia wpływają na obrazy traumatycznych wydarzeń z przeszłości.
Autor – analizując narracje badanych – zwraca uwagę na mechanizmy wartościowania (m. In. Oprawców), a także oswajania traumy z przeszłości, a mechanizmy te wynikają – jak ukazuje lektura książki – z wyznania i wartości w nim przekazywanych.
Monografia jest więc opracowaniem interesującym, cennym i koniecznym. Jest to praca erudycyjna, Autor sięga nie tylko do prac kulturoznawców, lecz także socjologów, w tym także socjologów religii, co uważam za zasadne i konieczne.
Oparta jest na znacznym, reprezentatywnym, i co należy docenić, samodzielnie skategoryzowanym materiale, który obejmuje narracje członków badanej wspólnoty zamieszkujących wcześniej ziemie kresowe, a także żyjących na terenach kilku byłych republik ZSRR".
[fragment recenzji]