“Ludzie są dobrzy” to utwór Janusza Korczaka, polsko-żydowskiego lekarza, pedagoga, pisarza i publicysty, który był prekursorem działań na rzecz praw dziecka.
Jest to przejmująca historia emigracji opowiedziana z perspektywy niewiele znaczącej dziewczynki. Po śmierci ojca, osierocona narratorka poprzez pewien czas tuła się po rodzinie, aby wreszcie razem z matką opuścić kraj i popłynąć do Palestyny. Utwór w fenomenalny sposób ukazuje świat widziany oczami dziecka, które nie ma nad własnym życiem kontroli i nie zna przesłanek stojących za decyzjami dorosłych.