W książce podejmuje się fundamentalne zagadnienia teorii socjologicznej, w tym głównie rozumienia w socjologii pojęcia społeczeństwa i życia społecznego. Odwołuje się do idei cyklu praktyki społecznej w pracach Georga Hegla i Karola Marksa, a także najróżniejszych sposobów interpretacji myśli Marksa w tym zakresie.
Reinterpretuje pojęcie praktyki w perspektywie myślenia systemowego, w tym typowo teorii chaosu, a także idei systemów autopoietycznych. Prezentuje teoriopoznawcze konsekwencje tak rozumianego myślenia systemowego.
Nawiązuje do podstawowych założeń teorii systemu społecznego Niklasa Luhmanna, przykładu socjologicznego zastosowania idei sytemu autopoietycznego. W rezultacie w książce proponuje się pewne rozumienie cyklu praktyki jako kategorii filozoficznej i społecznej.