Mistyczny sens mitu w "królu-duchu" juliusza słowackiego (Uniwersytet Śląski)

Prezentowana publikacja jest próbą interpretacji Króla-Ducha Juliusza Słowackiego. Autorka w centrum uwagi stawia fascynujące romantyków symbole i obrazy mityczne, które Słowacki potraktował w sposób szczególny.

gromadzi je, przekształca, a wreszcie rozbija ich strukturę po to, żeby ujawnił się ich mistyczny sens. Do prezentacji motywów mitycznych użyto tutaj metodę fenomenologicznego opisu objawiana się sacrum (Gerardus van der Leeuw, Mircea Eliade), zaś odsłonięciu rozmiaru mistycznego służy tu hermeneutyka, jednocześnie w wersji najstarszej (Orygenes), jak i współczesnej (Paul Ricoeur).

W kolejnych rapsodach Króla-Ducha na poziomie sensu mitycznego odsłaniają się kolejne etapy mitu kosmogonicznego: począwszy od „epoki ciemnej", przez stworzenie światła, aż do budowania świata. Na poziomie mistycznym odpowiadają im kolejne etapy rozwoju duchowego – od oczyszczenia, przez oświecenie, do zjednoczenia.

Rozwojowi ducha towarzyszy doskonalenie materii - od ciemnej i ciężkiej, zniewalającej ducha, aż do świetlistej, kompletnie poddanej duchowi. Przemiana materii pokazana jest w Królu-Duchu w sposób bliski teologii ikony.

Autorka podejmuje na dodatek interpretację motywów misteryjnych, pokazujących przemiany tytułowego Króla-Ducha od doświadczenia egzystencji zamkniętej, aż do pełnej wolności. Mistycznym wymiarem jest tutaj misterium samoświadomości, pojęte jako droga do odkrywania w sobie obrazu Boga.