Wołanie mew (RW2010)

Powieść obyczajowa z wątkami thrillera i fantastyki. Pokazuje losy celebrytki i modelki Ingi Bral wpisane w ponurą morską legendę o mewach z duszami topielców.

Inga i Joachim Krafft żyją banalnie, zmysłowo. On – Mazur z pochodzenia – prawidłowo wszedł w wielkomiejski pejzaż, ona – córka polskiego marynarza – nie zadowala się tym, co ma, pragnie czegoś więcej aniżeli podziwu panów i niesłabnącego pożądania kochanka-opiekuna. Nie wystarcza jej przystępne szczęście i osiągnięta już stabilizacja. Pełna sprzeczności dążeń i pretensji do świata nie potrafi spokojnie żyć u boku Joachima. Chce czegoś dokonać, zasłużyć na... Nieprzemijalność. Pragnie zostać dziennikarką, marzy o rejsie jachtem. Lecz gdy w końcu namawia Joachima na wyprawę po Morzu Północnym, rzeczywistość i wszechobecne mewy napawają ją lękiem...

Na chwilę znajduje wytchnienie wśród norweskich fiordów, u boku dwóch zauroczonych nią panów. W odmiennym krajobrazie wierzy,wyszuka cel. Tu wszystko ma swą nazwę, głębszy sens, nie sprowadza się tylko do seksu. Lecz i tu są mewy, tajemnice i dziwna, czająca się wśród wrzosowisk i bagien groza. Może od przeznaczenia nie da się uciec...?

Jak to się skończy, czy Inga odszuka, czego szukała, czy odmieni swoje życie, nagrywając wymarzoną świąteczną audycję o ludziach morza?

Marian Kowalski: urodzony w Wielkopolsce, wychowany na Dolnym Śląsku, związany ze Szczecinem, żeby mógł czuć bliskość morza. Ono inspirowało pierwsze jego powieści, opowiadania, słuchowiska, utwory sceniczne. Skończył wrocławskie studia polonistyczne, pracował w oświacie szkolnej i w szkolnictwie wyższym. Pływał na statkach handlowych jako chief praktyki. Debiut prozatorski w 1958 we „Współczesności”, książkowy w 1973. Członek ZLP, później SPP. Autor kilkudziesięciu magazynów radiowych, recenzji teatralnych, esejów, słuchowisk radiowych, sztuk teatralnych, powieści, opowiadań.