Filmowe cuda i sztuczki magiczne (Uniwersytet Śląski)

Praca składa się z dwóch części: szkiców analityczno-intepretacyjnych, a także appendiksu dydaktycznego. Autorka podejmuje się tropienia i odkrywania we współczesnych filmach „medialnych cudów", za które uważa typowo ślady „starych" mediów, niegdyś fascynujących i pobudzających wyobraźnię: zabawek optycznych, pokazów fantasmagorii, filmów trikowych i fantastycznych, automatów i mechanicznych zabawek. Badania prowadzone przez autorkę wpisują się w trend archeologii mediów, a także Nowej Historii Kina. Szkice dotyczą filmów z szeroko rozumianej sfery popularnej, takich jak: Oz pokaźny i konkretny Sama Raimiego, Hugo i jego wynalazek Martina Scorsese czy Babadook Jennifer Kent. Przyjęta perspektywa badawcza sprzyja dostrzeganiu w analizowanych obrazach licznych treści autotematycznych. Appendiks dydaktyczny, skierowany najczęściej do nauczycieli i wykładowców pracujących w dziedzinie edukacji filmowej z odbiorcami w różnorodnym wieku, posiada pomysły na konkretne ćwiczenia, inspirowane filmowym seansem. Recenzja książki ukazała się w czasopiśmie: - „Forum Akademickie" nr 12/2015, s. 71 (Marek Misiak: Magicy kina) - „nowe Książki" 12/2015, s. 52–53 (Tomasz Jopkiewicz: Tęsknota za baśnią)