Dialogiczny wymiar bezpieczeństwa (Uniwersytet Śląski)

Książka wpisuje się w pejzaż współczesnych badań nad rolą Policji w społeczeństwie polskim i europejskim. Składa się z dziesięciu rozdziałów i stanowi swego rodzaju dekalog poświęcony Polskiej Policji.

Każdy z dziesięciu rozdziałów stanowi odrębną całość i kolejność zapoznawania się z ich treścią jest dowolna. W książce poruszono pomiędzy innymi zagadnienia: opis projektu badawczego Komunikacja społeczna Policji.

Historia, stan obecny i perspektywy, problem budowania tożsamości organizacji przez autorytet, rola debat społecznych w kształtowaniu świadomości obywatelskiej w zakresie bezpieczeństwa publicznego, wybór do Policji, budowanie wizerunku Policji przez marketing narracyjny.

Publikacja jest adresowana do wszystkich policjantów, przedstawicieli służb mundurowych, dla wszelkich niebanalnych się problematyką służb mundurowych, a w szczególności polskiej Policji. Z recenzji prof.

zw. Dra hab. Juliana Maliszewskiego: Mimo, iż jest to książka z reguły naukowa, napisano ją zrozumiale i komunikatywnie. Monografia jest przykładem błyskotliwej polszczyzny, gdzie o sprawach naukowych i złożonych mówi się językiem dostępnym (zgodnie z maksymą, iż profesor zwyczajny o rzeczach znakomitych potrafi mówić zwyczajnie).

Uwaga ta jest stanowczo widoczna w obliczu rosnącej liczby prac naukowych napisanych „naukową nowomową", gdzie autorzy usilnie doprowadzają do „przeintelektualizowania" dyskursu. W pracy zaimplementowano najnowsze metodologie naukowe, polegające na analizie neostrukturalnej i aplikatywnej.

Wszystkie tezy zawarte w monografii posiadają rozmiar nie tylko analityczny, wartościujące, ale także – co niezwykle cenne – aplikatywny. Wykorzystania „Tez Stawnickiej" należałoby oczekiwać nie tylko w pracach Policji, ale także i organów rządowych i partii politycznych […]