Powieść historyczna, a może choćby historyczno-przygodowa z okresu wojen husyckich w Czechach, której autorem jest Wincenty Rapacki (1840-1924) – polski aktor i reżyser teatralny. Czołowy aktor polskiej sceny schyłku XIX wieku.
Jeden z pierwszych twórców realistycznych postaci scenicznych oraz autor powieści i przekładów z obcych języków. (Wg Wikipedii). Fragment utworu: „Jasna, pogodna noc listopadowa w r. 1421 dała ludziom dużo do myślenia.
Nocy tej niedużo kto spał. Patrzano na szafirowe niebo, na którym dziwne działy się rzeczy. Tyle gwiazd spadających nie widziano nigdy ani przedtem, ani w późniejszych czasach. Zdawało się, że goni jedna drugą, żeby zapaść gdzieś w pozaświatowe otchłanie.
Jasne smugi, szybkie jak błyskawice, przerzynały niebo we wszelkich kierunkach. Ludzie się żegnali i mówili z tajemną trwogą, że to dusze heretyków strącane w przepaść piekieł. Och, bo herezja straszliwie grasowała w tych czasach...”