Treść książki pokazuje specyfikę semiotyczną współczesnej szkoły, z uwypukleniem warstwy wizualnej (w tym form autoprezentacji wzrokocentrycznej uczniów i nauczycieli, będącej formą ekspresji swojej niezależności lub - czasem - ukrycia siebie i ikonosfery, także proksemicznej).
Dzięki przedstawionym w monografii eksploracjom możemy przekazać czytelnikom (środowisku akademickiemu i studentom, lecz też dyrektorom szkół, nauczycielom, uczniom, a także osobom związanym z szeroko rozumianą edukacją) wyodrębnionia dla pokaźniejszej troski o estetyczny rozmiar lokalizacji miejsc i otoczenia rzeczowego, w którym przebiega proces edukacji (ze zwróceniem uwagi na niebezpieczeństwo tolerowania kiczu czy przemocy symbolicznej), w tym także zwracamy uwagę na widoczność uwzględniania sposobów komunikowania siebie przez podmioty edukacji poprzez dress code.
informacje te przyniosą konieczne wytyczne, dane, wskazówki dla osób odpowiedzialnych za wizualny zarys otoczenia szkoły czy projektowanie przestrzeni przyjaznej uczeniu się. Pomogą także w eliminowaniu zakłóceń pojawiających się w komunikowaniu się między uczestnikami interakcji szkolnej.