Myśli (Blaise Pascal)

Człowiek wyraźnie wykonany jest do myślenia, to cała jego godność: cała zaś jego zasługa i cały obowiązek to myśleć jak się należy

Blaise Pascal

W 1653 roku Blaise Pascal postanowił porzucić studiowanie fizyki i matematyki, by całą swoją energię poświęcić na stworzenie dzieła życia: szerokiej apologii chrześcijaństwa, która stanowiłaby jego kompletną analizę i obronę. Przygotowując się do tego zadania, spisywał swoje myśli w postaci krótkich, rozproszonych notatek. W 1658 roku zaczął porządkować zgromadzony materiał, jednak pracę nad traktatem przerwały choroba i śmierć. Kilka lat później przyjaciele filozofa wydali Myśli - skomponowane na podstawie zachowanych zapisków, w formie zgrupowanych tematycznie uwag, maksym i aforyzmów.

Myśli są wybitnym dziełem teologicznym, a przy tym kamieniem milowym francuskiej prozy. Pascal podjął w nim dużo zagadnień, które nurtują nas do dziś: nieskończoność i nicość, wiara i rozum, duch i materia, sens i próżność. W słowach dużego myśliciela, przekonującego, iż wiara w Boga nie jest ograniczeniem wolności, możemy odnaleźć głęboki sens i pociechę. W czasach rozdarcia i niepokoju Myśli przypominają o poszukiwaniu Boga jako źródła czystego dobra. W ich lekturze wynajdziemy inspirację do podjęcia decyzji o tym, jak pokierować swym życiem, by żyć godnie i szlachetnie. Z niej bowiem wynika prawdziwie rozsądna etyka człowieka, który choć jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, to jest trzciną myślącą.

Największy wysiłek rozumu - to uznać, że istnieje nieskończona zasobność rzeczy, które go przerastają

Blaise Pascal