Uczennica została napisana na samym początku literackiej kariery Osamu Dazai. Prędko jednak zyskała rozgłos – zwykle dzięki fachowemu użyciu języka. Był to styl, który z powodzeniem mógłby znaleźć się w dzienniku nastoletniej dziewczyny, a jednocześnie – nad wyraz malowniczy i sugestywny. Dziś widzimy w tej opowieści ironiczny opis społeczeństwa i walkę jednostki o wolność. To tematy, które Dazai eksplorował nie tylko w swojej twórczości, lecz które były też wiodącymi wątkami w jego niedługiej i burzliwej biografii.
Osamu Dazai (właśc. Shūji Tsushima; 1909-1948) to jedna z najważniejszych postaci w literaturze japońskiej. W czasie swego burzliwego – bo naznaczonego uzależnieniami i licznymi próbami samobójczymi – życia zasłynął jako mistrz nowego stylu, genialnie władający językiem, potrafiący głośno wyrazić stany uczuciowe kolejnych pokoleń młodych Japończyków.
Młoda narratorka „Uczennicy” nadal jest na etapie odkrywania siebie, a wyprodukowana przez Dazai kronika jej emocjonalnych przemian jest arcydziełem.
J. Thomas Rimer, University of Pittsburgh
jednakże przedstawione w solidnym czasie, miejscu i kulturze, przesłanie i przestroga od Dazai posiadają wydźwięk uniwersalny.
David Stahl, Binghamton University SUNY