Polityka wyrównywania szans edukacyjnych w iii rp, FDFD62D4EB (Uniwersytet Śląski)

W publikacji podjęto problematykę wyrównywania szans edukacyjnych. Pierwsza część pracy zawiera rozważania natury terminologicznej. Autorka dokonuje w niej próby zdefiniowania polityki wyrównywania szans edukacyjnych, którą to dziedzinę życia społecznego umiejscawia w systemie polityki społecznej.

Następnie scharakteryzowane zostały przedsięwzięcia posiadające na celu wyrównywanie szans edukacyjnych podejmowane po 1989 roku w Polsce. W tym w szczególności omówiono cele i założenia reformy edukacyjnej z 1999 roku i jej kontynuację w postaci zmiany podstawy programowej kształcenia ogólnego, którą dekadę później zainicjowano w placówkach szkolnych.

W dalszej części publikacji przedstawiono instrumenty, którymi dysponuje publiczna polityka społeczna w celu wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży z rodzin dotkniętych zjawiskiem ubóstwa. Narzędzia te zostały podzielone na dwie grupy (skierowane do rodziny ucznia oraz do niego samego) i szczegółowo opisane z uwzględnieniem sytuacji prawnej.

Pracę zamykają kwestie związane z wielosektorowością w energicznej polityce wyrównywania szans edukacyjnych. W związku z tym,wykorzystywane poprzez sektor państwowy mechanizmy zdają się nie przynosić zakładanych rezultatów autorka proponuje, żeby działalność posiadającą na celu wyrównywanie szans edukacyjnych podejmowały również podmioty rynkowe i organizacje pozarządowe.

Publikacja adresowana jest do osób zainteresowanych materią polityki społecznej, decydentów politycznych, w tym szczególności przedstawicieli władz samorządowych oraz instytucji II i III sektora.