Szewcy (Stanisław Ignacy Witkiewicz)

Dramat „Szewcy” – określany jako groteskowy i modernistyczny – powstawał w latach 1931–1934. Po raz pierwszy został wystawiony w Sopocie w 1957 r. Na scenie kameralnej gdańskiego Teatru Wybrzeże.

Fabuła utworu opowiada o losach szewców, którzy cierpią z powodu ciężkiej, bezsensowej i bezmyślnej pracy. Są w niej stosowani i upokarzani. Ich ciemiężycielem jest Robert Scurvy. Obawia się on buntu swoich pracowników, postanawia więc wraz z Dziarskimi Chłopcami przeprowadzić zamach stanu i zdobyć pełnię władzy. Szewcy zostają zamknięci w „leniwni” i skazani na bezczynność.

Dramat ukazuje katastroficzny obraz przyszłego społeczeństwa. Demonstruje wyobrażenia pisarza o mechanizacji społeczeństwa, w wyniku której dochodzi do upadku cywilizacji. Sztuka stanowi krytykę rewolucji, kapitalizmu, komunizmu i faszyzmu.