Synanthropisation of forest and shrub communities in the upper vistula river valley (oświęcim basin, northern prykarpattia), AZ#A046C3E5EB/DL-ebwm/pdf (Uniwersytet Śląski)

W pracy zaprezentowano wyniki badań fitosocjologicznych mających na celu określenie naturalności roślinności leśnej i zaroślowej Doliny Górnej Wisły w oparciu o zmodyfikowany system form i faz degeneracji.

Ocenę synantropizacji zbiorowisk produkowano przez: określenie udziału ilościowego i jakościowego antropofitów (archeofity, kenofity i niezadomowione diafity) w fitocenozach tych zbiorowisk, a także przedstawienie zmian w ich strukturze przejawiających się najróżniejszymi formami degeneracji.

na dodatek analizie poddano grupę gatunków starych lasów liściastych w celu oceny naturalności lasów oraz weryfikacji hipotezy o zajmowaniu przez nie dawnych, historycznych już lokalizacji. Zestawiono ponadto wyniki dotyczące udziału antropofitów, a także gatunków starych lasów w wyróznionych kategoriach krajobrazowych roślinności (kompleksy leśne, wyspy leśne, zakrzewienia).

Roślinność leśna i zaroślowa, ze względu na długofalowość i dynamiczność oddziaływań antropogenicznych (osadnictwo, przemysł, rolnictwo, gospodarka stawowa), w szerokiej mierze odbiega od potencjalnej roślinności naturalnej.

w przypadku najlepiej zachowanych kompleksów leśnych zaproponowano utworzenie nowych form ochrony przyrody. Budujeją one możliwość ograniczenia bezpośredniej presji antropogenicznej i umożliwiają przebieg spontanicznych procesów regeneracyjnych.

Praca adresowana jest do ekologów lasu, leśników oraz służb ochrony przyrody zajmujących się powoływaniem nowych form ochrony przyrody i monitoringiem przyrodniczym i architektów krajobrazu i urzędników odpowiedzialnych za ochronę przyrody i środowiska.

Wersja elektroniczna nie posiada płyty CD