Analiza fenomenu wojny, którą otrzymuje czytelnik, jest oryginalna, wszechstronnie osadzona w politycznych i społeczno-ekonomicznych relacjach centrum systemu światowego z globalnym Południem. (…) Główną kategorią analityczną Marcina Poletyły jest dyskurs. W tej perspektywie badawczej fenomen wojny uwikłany jest w językowe i retoryczne środki opisu. Walka ideologiczna to walka o narzucenie swego języka, czyli władzy nadawania znaczeń, a także definiowania sytuacji, wskazywania priorytetów, głównych odpowiedzialnych, niejednokrotnie kozłów ofiarnych, czarnych Piotrusiów. Przeciwstawne narracje prezentują określone perspektywy aksjologiczne, skrywające interesy grupowe, tym samym koncentrują się na odmiennych aspektach opisywanej rzeczywistości. Prof. Dr hab. Tadeusz Klementewicz Książka Marcina Poletyły jest niezwykła, przełomowa w naszej literaturze. Autor podjął się analizy dyskursu towarzyszącego tzw. Nowym wojnom, do których dochodzi po zakończeniu zimnej wojny. To wojny nietradycyjne, w których niejednokrotnie nie ma podziału na agresora i ofiarę, ale jednak są działania wojenne, ofiary, zniszczenia. Trzeba je jakoś uzasadnić, także wtedy, gdy siły używa się w korzystnej wierze (były takie przypadki), bo wojny toczą też kraje demokratyczne, w których opinii publicznej nie można ignorować. Podejmuje się próby jej formowania, aby uzyskać przyjazność dla wojny, która nie jest prowadzona w obronie własnej. Autor nie miał już szansy uwzględnić najnowszej wojny Rosji, lecz jego wcześniejsze ustalenia i tu się należycie znajdują. Jestem pełen uznania dla erudycji i wnikliwości Marcina Poletyły. Gorąco polecam lekturę jego książki wszystkim, którzy wolą rozumieć aniżeli dawać wiarę. Prof. Dr hab. Roman Kuźniar