Londyńskie zasady

Nie przestajesz być szpiegiem tylko dlatego, że wypadłeś już z gry. W siedzibie brytyjskiego wywiadu przy Regent’s Park Claude Whelan – świeże Pierwsze Biurko – boleśnie zaznajamia się z tajnikami swojej roboty.

Whelan ma bronić premiera znajdującego się w ogniu krytyki, co nie przychodzi mu łatwo, bo sam jest atakowany ze wszystkich stron: poprzez kontrowersyjnego deputowanego, który doprowadził do referendum w sprawie Brexitu, a teraz ma chrapkę na Downing Street 10; przez żonę tego polityka, felietonistkę tabloidu, pogrążającą go w swych artykułach; a już najmocniej przez Lady Di Taverner, swoją zastępczynię, która czyha na jego najmniejsze potknięcie.

Na domiar złego krajem wstrząsa linia pozornie niepowiązanych ze sobą zamachów terrorystycznych. Tymczasem Slough House – ostatni przystanek dla szpiegów w odstawce – zmaga się z własnymi problemami: nieprzepracowaną żałobą, uzależnieniami, paraliżem decyzyjnym i niepokojącymi podejrzeniami, iż nowy kolega jest psychopatą.

A już krótko kulawe konie po raz kolejny odkryją swoją największą moc: sprawianie, żeby każda zła sytuacja stawała się o niemało, mnóstwo gorsza.